Hahoawu.

  Elliot Yamin – You.mp3

 Niezarejestrowane

Niezarejestrowany  |  Togo

Hahoawu to nazwa, której się nie słyszy, nie zna i która z niczym się nie kojarzy, choć oznacza „pies z nad rzeki Haho”. Określa niewielkiego psa o intensywnej barwie, wywodzącego się właśnie znad tej rzeki. Jest on prawdopodobnie jedyną rodzimą rasą z Togo. Z jego historii wiadomo tyle, iż do Europy przedostały się dzięki Jiri’emu Rotterowi, który przywiózł je z jednej z wielu podróży do Afryki.

Pod względem wyglądu, jak i zachowania bardzo przypominają basenji, mówi się z resztą, że są jak mieszanka rhodesian ridgebacka z basenji – przejawia cechy obu tych ras, ale nie wiadomo, czy brały one udział w jego powstaniu. Podobnie jak basenji, hahoawu nie szczekają, porozumiewają się wyciem i czymś przypominającym jodłowanie.

© dogskipper.de

Hahoawu należą do pariasów, czyli ras pierwotnych, nie zmienionych od momentu swego powstania. Może mieszkać z człowiekiem, ale nigdy mu się do końca nie podporządkowuje. Mieszka raczej obok niego, niż z nim. W Togo rasa ta bardzo często koegzystuje z koczującymi plemionami, dając im ochronę w zamiast za resztki jedzenia.

Kilku przedstawicieli tej rasy można spotkać w Czechach, Słowacji i Szwajcarii, jednakże jest to rasa tak rzadka, że spotkanie go graniczy niemalże z cudem. Obecnie Togo dąży do tego, aby utworzyć Księgi Hodowlane i wzorzec rasy oraz stara się o uznanie hahoawu. Ciężko znaleźć jakiekolwiek wzmianki o nim, aczkolwiek jest to pies inteligentny, przyjazny i towarzyski. Trudny w prowadzeniu, ze względu na swą ogromną niezależność.

© gallery.infohund.de

Hahoawu lubią dzieci i dobrze się czują w ich towarzystwie. Do obcych ludzi podchodzą z ogromną rezerwą i są bardzo nieufne. Potrzebuje bardzo dobrej i pracochłonnej socjalizacji, aby mógł żyć z innymi zwierzętami albo chociażby się z nimi dogadać, gdyż bardzo często jest przez nie nierozumiany i może dochodzić do starć. Hahoawu potrzebują przestrzeni, kompletnie nie nadają się do miast i bloków. Należy też pamiętać o odpowiedniej dawce ruchu i zajęcia. na spacerach nie należy ich spuszczać ze smyczy, gdyż łatwo mogą się ulotnić w pogoni za nieznanym zapachem i w żaden sposób nie zareagują na nasze wołanie. Dobrze sprawdza się w roli stróża.

Ze względu na wysokie potrzeby, trudność w prowadzeniu i bardzo niezależny charakter, pies ten nie nadaje się dla osób początkujących, nerwowych, niekompetentnych i leniwych. Bardzo trudno kupić psa tej rasy, a sprowadzenie go jest bardzo kosztowne.

© Załoga Chartykasa